Ελεύθερη ρύπανση …

Ο νόμος 392 του 1976 λέει ότι «απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή η στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παρυφές δημοσίων δασών, δάση και εν γένει κοινόχρηστους χώρους.

Για τους παραβάτες προβλέπεται φυλάκιση μέχρι τρείς μήνες και χρηματική ποινή 150€» (εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 15 Αυγούστου 2010).

Στην Γκράβα όμως βασιλεύει ο νόμος του Φαρ Ουέστ. Ο καθένα κάνει ότι θέλει και οι αρχές πάντοτε απούσες. Ιδιαίτερα επωφελούνται οι αλλοδαποί πάσης προέλευσης που έχουν συνηθίσει να γράφουν τους νόμους στα παλιά παπούτσια τους, όπως άλλωστε και πολλοί έλληνες, και να προσποιούνται ότι δεν ξέρουν να διαβάσουν τις σχετικές πινακίδες.

Αναρωτιόμαστε αν θα εφαρμοστούν ποτέ οι νόμοι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

Με τζιπ και θηριώδη τζιπ στη χερσόνησο της Χαμοληάς …

Κάποιοι πολίτες για να πάνε για μπάνιο πρέπει να ιππεύσουν θηριώδη τζιπ και να πλησιάσουν τη θάλασσα στην ελάχιστη απόσταση, ίσως για να μην ταλαιπωρηθούν τα ευαίσθητα ποδαράκια των κυριών τους με την ξανθόμαλλη χαίτη.

 Η πυροσβεστική στο φυλάκιο ακριβώς στο υψηλότερο σημείο της χερσονήσου αδιαφορεί παντελώς. Θα σου πουν λόγω αρμοδιότητος.

Ο Δήμος, αλλά και κυρίως η ΜΑΡΚΟ, πρέπει να επέμβουν άμεσα και να εμποδίζουν όλους εκείνους που δεν σέβονται το θαυμάσιο οικοσύστημα και το προσβάλλουν και το καταστρέφουν.

Βέβαια στην άλλη πλευρά της χερσονήσου γίνεται το σώσε από ιδιωτικά αυτοκίνητα των καλών νοικοκυραίων, που και αυτοί θέλουν το αυτοκίνητό τους να μυρίζει θάλασσα εκ του πλησίον.